میش مرغ در یک قدمی انقراض قرار دارد

در تاریخ ۱۳۹۵/۱/۷ تعداد پانزده عدد پرنده نادر و در معرض انقراض میش مرغ در پناهگاه حیات وحش دشت سوتاو حمامیان شهرستان بوکان در استان آذربایجان غربی مشاهده گردید.

محمد احمدی رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان بوکان در این باره گفت: این پرندگان که حین گشت و کنترل توسط محیط بانان مشاهده شده اند شامل ۹ پرنده ماده و ۶ پرنده نر بالغ بوده اند.

میش مرغ پرنده ای کمیاب از راسته درناسانان و خانواده هوبره ایان است که در دشت های مسطح و دیمزارهای خلوت زندگی می کند.

از این خانواده سه گونه ی هوبره، زنگوله بال و میش مرغ در ایران زندگی می کنند.

میش مرغ با نام علمی (Otis Tarda) پرنده ای بزرگ جثه است و سنگین ترین پرنده قادر به پرواز در کشور محسوب می شود. وزن پرنده نر مابین ۱۵ تا ۱۸ کیلوگرم و وزن پرنده ماده مابین ۵ تا ۸ کیلوگرم می باشد.

این پرنده در گذشته نه چندان دور در بسیاری دشت های کردستان، کرمانشاه، همدان و آذربایجان غربی زندگی می کرده است.

متاسفانه نسل میش مرغ در تمامی زیستگاه های این گونه ارزشمند در ایران به غیر از شهرستان بوکان منقرض شده است و بیش از یک دهه است که این پرنده در هیچیک از زیستگاه های قبلی خود مشاهده نشده است.

یکی از زیستگاه های اصلی و مهم میش مرغ در کشور دشت اسد آباد همدان بوده است. در سال ۱۳۷۲ حدود شانزده میش مرغ در دشت اسد آباد همدان وجود داشته است اما متاسفانه حدود شش سال است که این پرنده در این منطقه نیز مشاهده نشده و تحقیقات کارشناسان نشان می دهد جمعیت میش مرغ در همدان به طور کامل ازبین رفته است.

این گونه ارزشمند در حال حاضر صرفا در عرصه های شهرستان بوکان و با تعدادی بسیار محدود به زندگی خود ادامه می دهد.

محمد احمدی رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان بوکان می گوید: میش مرغ های نر و ماده در فصل زمستان و در هنگان جفتگیری تشکیل کلونی هایی را می دهند که مشاهده و شمارش آنها را آسان تر می کند.

بر اساس بررسی های صورت گرفته توسط کارشناسان محیط زیست بوکان حداکثر سی عدد میش مرغ در سراسر عرصه های طبیعی این شهرستان زندگی می کنند.

در واقع وضعیت میش مرغ بسیار بحرانی و نگران کننده است و حتی در صورت ازبین رفتن تمام عوامل تهدید، ممکن است بر اثر درون آمیزی و بروز اختلالات ژنتیکی نسل این گونه ارزشمند بزودی در ایران منقرض شود.

میش مرغ های بوکان که در زبان محلی به آنها «چیرگ» گفته می شود کاملا بومی هستند و جمعیتی مهاجری از آنها کم و یا به آنها اضافه نمی شود.

پناهگاه حیات وحش دشت سوتا و حمامیان در شهرستان بوکان مهمترین زیستگاه میش مرغ در کشور به شمار می رود اما این پرنده در فصول مختلف سال در نقاط مختلف شهرستان بوکان در حال جابجایی است.

از مهمترین عوامل تهدید نسل میش مرغ می توان تبدیل دیمزارها به کشت آبی دانست. میش مرغ پرنده ای به شدت رمنده و نسبت به شلوغی زیستگاه خود بسیار حساس است. کشتزارهای آبی نیازمند حضور همه روزه کشاورزان و آبیاری مزارع است بنابراین میش مرغ ها این کشتزارها را ترک می کنند.

تخریب و تغییر کاربری دشت ها و برهم خوردن امنیت زیستگاه نیز ار مهترین عوامل نابودی این گونه است.

برداشت تخم و جوجه از درون لانه توسط افراد متخلف، شکار و سگ های گله نیز عوامل اصلی نابودی میش مرغ در کشور به شمار می روند.