طی روزهای اخیر گروه موسوم به واحد مهندسی سپاه قدس در بخشهای از شهرستان مریوان اقدام به کاشت مجدد مین میکند. مینهای بکارگرفته شده از مدلهای روسی (نمره ٤) با وزن سبک که قدرت کشندهی بالایی دارند، استفاده میشود.
ارسال کننده : احسان فتاحی
منابع محلی در مریوان به خبرنگار کُردپا گفتهاند که به شخصه شاهد عینی کاشت چنین مینهایی بوده که دارای هیچگونه علامت خاصی نیز نیستند.
یک متخصص پاکسازی مین در کُردستان ضمن تأیید چنین گزارشات ارسالی به آژانس کُردپا، گفت: مناطق مورد اشاره در حدفاصله روستای مرزی ساوجی با خط حائل پنجوین در اقلیم کُردستان میباشد.
پیشتر فرماندهی سپاه در مریوان به رسانههای محلی گفته بود که نیروهای تحت امرش در ارتفاعات ٢١٠٠ متری سورت استقرار یافتهاند تا به گفتهی وی امنیت را در نقطه صفر مرزی ایجاد کنند.
آوات بازیار در این گفتگو تأکید دارد که سپاه پاسداران به ویژه شاخهی برون مرزی آن(قدس) در موضوع دخیل میباشد زیرا هیچ علامتی که نشان دهندهی رسته، سازمان و یا یگان مهندسی باشد در مینهای کاشتهشده روئیت نگردیده است.
او در پاسخ به این پرسش که انگیزه اصلی چنین عملکردی چه چیزهایی میباشد، اظهار داشت: تحرکات سیاسی ـ تشکیلاتی احزاب کُردستان و درگیریهای اخیر سپاه با پیشمرگههای کُرد، سپاه را برای مقابله با چنین تحرکاتی به تکاپو انداخت.
برپایهی اطلاعاتی که در اختیار بازیار میباشد، بیش از هزار و هفتصد پایگاه مینگذاری شده خودی و صدها کیلومتر مینگذاری مهندسی در مناطق استان کرمانشاه و ایلام توسط ارتش و سپاه موجود است.
درباره ادعای مقامات حکومتی مبنی بر پاکسازی اراضی آلوده به مین در کُردستان، این متخصص به خبرنگار کُردپا میگوید که پاکسازیهای صورت گرفته حتی کمتر از ٥٠% مناطق آلوده به شمار میرود.
به گفتهی آوات بازیار، موضوع مین در جمهوری اسلامی “کاملا امنیتی” بوده و علیرغم نبود میل و رغبت برای کاشت مین در کشورهای جهان، حکومت ایران یک استثنا محسوب میشود.
طبق برآوردهای صورت گرفته، هزینهی کاشت یک مین ٣ دلار و هزینه برداشت و جمعآوری کردن آن تا دویست و پنجاه دلار میرسد و تمام پرتوکولهای و معاهدات بینالمللی بران هستند که کشورهای زیادی را درگیر عدم ساخت و کاشت مین کنند.
پاکسازی مین در کُردستان و همهی نقاط آلوده زیرنظر مرکز مینزدایی است که یکی از ارگانهای معاونت مهندسی وزارت دفاع است.
آخرین دیدگاهها