سهراب پاژنامه، یکشنبه ۲۰ دی در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، دلیل افزایش بیابان در اراضی این شهرستان را «خشکسالی، کاهش شدید آب‌های زیرزمینی، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آبی، چرای بی‌رویه و شخم‌زدن» اعلام کرد.

از خشکسالی و برداشت بی‌رویه آب توسط چاه‌های کشاورزی در ایران به عنوان دلایل شدت بحران آب در کشور نام برده می‌شود. نزدیک به ۹۲ درصد از منابع آبی در ایران صرف کشاورزی می‌شود. به همین دلیل شماری از کار‌شناسان از کشاورزی به عنوان «بلای سیاه» منابع آب در ایران نام می‌برند.

به گفته سهراب پاژنامه، هر چقدر آب‌های زیرزمینی افت بیشتری پیدا کنند، نیاز گیاهان و مراتع به آب موجود در خاک به سختی تأمین می‌شود، از این رو خشکسالی و کمبود منابع آبی موجب از بین رفتن مراتع خواهد شد.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان ساوه، بیابانی شدن اراضی ملی را هشداری دانست که باعث بروز پدیده ریزگرد‌ها نیز می‌شود.

تخریب منابع طبیعی، استفاده فراوان از سوخت‌های فسیلی و تغییرات آب و هوایی بیش از ۱۰۰ میلیون هکتار از زمین‌های ایران را در معرض فرسایش خاک و بیابان‌زایی قرار داده است.

مرکز پژوهش‌های مجلس ایران نیز تابستان سال جاری گزارش داده بود که با گسترش خشکسالی، دو سوم کشور به مناطق بیابانی تبدیل شده است.

افزون بر افزایش دمای هوا و خشکسالی‌های پی‌ در پی، «مدیریت نادرست منابع آبی، از بین بردن پوشش گیاهی و جنگل‌زدایی و شیوه‌های نادرست کشاورزی» در بیابان‌زایی در ایران مؤثر بوده‌اند.