قوانین مصوبه در ایران و کنوانسیون هایی که دولت ایران متعهد به اجرای آن است

 

قوانین مصوبه در ایران و کنوانسیون هایی
که دولت ایران متعهد به اجرای آن است:

از جمله قوانین ذکر شده می توان به قانون
شکار و صید مصوب 16 خرداد 1346 ، قانون
مجازات اسلامی مصوب 7 آذر 1370 که در دو ماده
ی 680 و 679 در مورد اتلاف و شکار حیوانات
پرداخته، قانون حفاظت و بهره برداری از
منابع آبزی 14 شهریور 1374 اشاره داشت.

جمهوری اسلامی جدای از قوانین داخلی،
تعهداتی در قالبِ کنوانسیون های بین
المللی دارد که از عمل به تعهدات خویش نیز
خودداری میکند. تعهدات ذکر شده به این شرح
می باشد:

- کنوانسیون مربوط به تالاب های مهم بین
المللی، بویژه تالاب های زیستگاه
پرندگان آبزی 2 فوریه 1971 معروف به معاهده
یا کنوانسیون بین المللی تالاب ها،
بازنگری و اصلاحیه مصوب آن در 3 دسامبر 1982
در پاریس و اصلاحیه ی مقرر در نشست فوق
العاده ی اعضاء در رجینا (کانادا) در سال
1987 .

- قانون الحاق ایران به کنوانسیون تجارت
بین المللی گونه های حیوانات و گیاهان
وحشی که در معرض نابودی قرار دارند (
کنوانسیون مربوط به تجارت بین المللی
گونه های جانوری و گیاهی در معرض انقراض
یا سایتس، معروف به کنوانسیون واشنگتن 1973
با هدف حفاظت از گونه های نادر و حفاظت از
زیستگاه آنها)

- قانون الحاق به کنوانسیون حفاظت از گونه
های وحشی مصوب 20/3/1386 مجلس شورای اسلامی.

- اسناد مصوب کنفرانس استکهلم و ریو.
اسناد بین المللی مزبور مهم ترین وسیله
جهت حفاظت از گونه های گیاهی و جانوری و
زیستگاه های آنها تلقی می شود.

با وجود مقررات مهم مندرج در کنوانسیون
های بین المللی، متاسفانه وضعیت اجرای
تهعدات مزبور در ایران بسیار تاسف بار می
باشد و قوانین داخلی نیز به لحاظ خلاء
قانونی و نبود ضمانت های اجرایی و حقوقی
مربوطه از بازدارندگی مناسب در جهت حفظ
محیط زیست و حیات وحش برخوردار نیستند.