مساحت جنگل‌های مازندران رو به کاهش است

ساری (پانا) – معاونت محیط زیست انسانی سازمان محیط زیست مازندران اظهار کرد جنگل‌های مازندران در حال تخریب و روبه کاهش است.

علی اکبر یداللهی گفت: حدود ۷۰ سال پیش وظیفه سازمان محیط زیست فقط شکاربانی بوده است، بعد از آن قوانین دیگری مانند اصل ۵۰ام قانون اساسی که وظیفه همگانی را در حفظ محیط زیست مشخص کرده، تصویب شد و وظیفه سازمان در شاخه‌ های مختلف طبقه بندی شد.

محیط زیست

 

وی افزود: به عنوان مثال در زمینه آلاینده ها یکی از وظایف ما این است که از واحد ها و مناطقی که باعث آلودگی می شوند، نمونه برداری و آزمایش کنیم و به نوعی آن را کنترل کنیم.

معاونت محیط زیست انسانی مازندران بیان کرد: نظارت و مدیریت پسماندها هم از وظایف سازمان محیط زیست است. اما مسئولیت جمع آوری و دفع زباله ها مربوط به دهیاری، شهرداری و بخشداری است.
از دیگر وظایف سازمان محیط زیست کنترل فاضلاب ها و نظارت بر فعالیت اداره آب و فاضلاب است.

 

وی اضافه کرد: جلوگیری از شکار حیوانات و آسیب به محیط زیست هم به عهده سازمان محیط زیست است که توسط محیط بان ها انجام می شود؛ ما در سطح استان حدود ۲۰۰ محیط بان داریم.

علی اکبر یداللهی اظهار کرد: بخش دیگر بحث کارشناسی است، هر جا، هر واحدی که قرار است احداث شود، باید از سازمان ما استعلام بگیرد، کارشناسان ما بررسی می کنند، شرایط احداث را طبق ضوابط و چارچوب سازمان بسنجند و اگر مانعی وجود نداشت، اجازه احداث می دهیم.

وی در رابطه با مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست گفت: مناطق چهارگانۀ پارک ملی، آثار طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شده تحت حفاظت سازمان هستند که شامل حدود ۲۲ منطقه در سطح مازندران با مجموعا ۵۰۷ هکتار مساحت می شوند.

یداللهی هشدار داد: متأسفانه جنگل های ما در حال تخریب است، زمانی ۲ میلیون و ۷۰۰ هکتار جنگل داشتیم که اکنون به ۹۰۰ هزار هکتار کاهش یافته است. از مردم جنگل نشین تقاضا دارم که از قطع درختان و قاچاق چوب پرهیز کنند و درختان جنگل ها را حفظ کنند.

وی ادامه داد: در بحث مرتع به ازای هر هکتار مرتع سه چهار برابر حد معمول و مشخص چرای دام ها انجام می شود که این به شدت به مرتع آسیب وارد می کند.

یداللهی در پایان به مردم مازندران توصیه کرد که فاضلاب ها و پسماندهایشان را در جنگل ها و رودها رها نکنند، در حال رانندگی زباله ها را به بیرون پرت نکنند و دست به شکار پرندگان خصوصا پرندگان مهاجر و فصلی روی نیاورند.