حق زندگی در هوای پاک، حق همه
روز هوای پاک, آرزوی شهروندان کلانشهرهایی چون تهران, تبریز, مشهد, اراک, اصفهان, شیراز و اهواز. در سال 1374 با تشدید آلودگی هوا در کلانشهرها ستاد اجرایی کاهش آلودگی هوا 29 دی را به عنوان روز ملی هوای پاک معرفی کرد با این امید که شاید بتواند انسان ها را به تامل بازدارد تا کمی عمیق تر به اهمیت آلودگی هوا توجه گردد.
امیدواریم که روز هوای پاک که بعضا از آن به عنوان روز بدون دود یا روز بدون خودرو نیز یاد می شود به عنوان مشوقی برای ترغیب هر چه بیشتر مردم به داشتن زندگی سالم و اهمیت توسعه پایدار به عنوان راه حلی برای داشتن محیط زیستی سالم مورد توجه قرار گیرد.
در بیشتر کشور ها مردم در این روز از وسایل نقلیه عمومی یا دوچرخه جهت تردد در سطح شهر استفاده میکنند. متاسفانه در کشور ایران علاوه برخودروهای با سوخت فسیلی عوامل متعددی دیگری نیز در آلودگی هوای شهرها تاثیرگذار هستند.
عدم توجه به استفاده از خودروهای با سوخت های تجدیدپذیر به عنوان یک گام اساسی در جهت توسعه پایدار در کنار فرهنگ اشتباه استفاده از خودروهای شخصی با سوخت فسیلی یا قاتل نامرئی تاثیر بسزایی در آلودگی شهرها دارد.
آنچه که این روزها بیشتر از هر چیز باعث آلودگی کلان شهرها گردیده استفاده از سوخت مازوت در نیروگاه ها می باشد.
استفاده از سوخت های فسیلی به ویژه مازوت در سالهای اخیر در نیروگاه های شهرهای بزرگ باعث گردیده که به عنوان مثال شهروندان شهر تهران از ابتدای سال 1400 شمسی تا 13 دی ماه همین سال تنها 15 روز هوای پاک را تجربه کنند.
این در حالی است که بر اساس گزارش خبرگزاری برنا در مدت مشابه شهروندان پایتخت 181 روز هوای قابل قبول, 87 روز هوای ناسالم برای گروه های حساس جامعه که 50 روز آن هوای ناسالم برای همه شهروندان راتجربه کرده اند.
برای اطلاع، آلودگی هوا باعث بروز سرطان ریه، حملات آسم، برونشیت مزمن، بیماری مزمن انسدادی ریه، ذات الریه، بیماری‌های قلبی، روانی و … می‌شود.
نتایج مطالعات محققان نشان می‌دهد که ارتباط مستقیمی بین کیفیت هوا و سلامت روانی افراد وجود دارد. محققان 
سوابق پزشکی بسیاری از شهروندان در ایالات متحده آمریکا و دانمارک بررسی کردند و متوجه شدند کسانی که در مناطق آلوده با بدترین کیفیت هوا زندگی می‌کردند، ۲۷ درصد بیشتر از دیگران در معرض بیماری اختلال دو قطبی قرار گرفتند.
همچنین احتمال ابتلا به افسردگی در بین این افراد ۶ درصد بیشتر بود.
علاوه بر اینها رشد سریع شهرسازی و تخریب جنگل ها, وجود صنایع غیر استاندارد و بعضا فرسوده و عدم توجه به انرژی های پاک و نبود برنامه مدون در جهت داشتن توسعه پایدار برای داشتن فردایی پاک در افزایش بیماری های ناشی از آلودگی هوا تاثیر بسزایی دارند.
آنچه بیش از هر چیز میتواند درمانی بر زخم های آلودگی هوا بر شهروندان ایران باشد پذیرش و اجرای سند 2030 یونسکو از سوی دولت می باشد که متاسفانه از سوی دولت مورد بی توجهی قرار گرفته است. بندهای سوم و نهم از سند 2030 یونسکو زندگی سالم را در کنار ساخت زیرساخت مقاوم , ارتقا صنعت پایا و عمومی و ارایه نو آوری را تضمین می کند.
هدف سیزدهم از این سند دولت ها را موظف به اقدام موثر دربارهٔ آب وهوا می کند و از دولت ها میخواهد تا اقدامات فوری برای مبارزه با تغییرات آب و هوا و عوارض ناشی از آن, با کاهش تولید گازهای گلخانه ای می سازد.
ما فعالان محیط زیست خواهان آشنائی مردم ایران و پذیرش دولتمردان جمهوری اسلامی ایران سند 2030 یونسکو را می باشیم و آن را به عنوان گامی موثر در کاهش آلودگی هوا و داشتن زمینی پاک نه تنها برای نسل کنونی بلکه به عنوان میراثی جاودان برای نسل های بعدی میدانیم.
1463
کانون دفاع ازحقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از محیط زیست
آخرین دیدگاه‌ها