خلیج فارس مانند بسیاری از مناطق دریایی در جهان از صید بیش از حد و آلودگی‌ها رنج می‌برد و این مشکلات باعث کاهش چشمگیر ذخایر دریایی شده است.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، ذخیره آبزیان حوزه خلیج فارس به ویژه ذخایر قابل بهره برداری و مفید با تهدید انقراض و نابودی روبه رو است که صید بی‌رویه و آلودگی نفتی نقش مهمی در این زمینه دارد.
استان بوشهر بیشترین مرز مشترک با خلیج‌فارس را دارد و این هم‌جواری مزیت بسیار مهمی برای این استان محسوب می‌شود و باعث می‌شود تا افراد زیادی متناسب با این ظرفیت‌ها اشتغال داشته باشند.
تنوع زیستی گونه‌های آبزیان در خلیج‌فارس بسیار بالا، ولی با جمعیت اندک است؛ بیش از ۵۰۰ گونه گیاهی و جانوری در خلیج فارس وجود دارد که بیش از ۷۰ درصد گونه‌ها بومی منطقه‌ای و ۳۰ درصد مهاجر هستند.
خلیج‌فارس، همانند بسیاری از مناطق دریایی در جهان از صید بیش از حد (صید بی‌رویه) رنج می‌برد و میزان بالای صید به کاهش چشمگیر ذخایر دریایی منجر شده است.
بسیاری از کشور‌های منطقه خلیج‌فارس آماری غیرواقعی در مورد میزان برداشت خود از ذخایر ماهیان و سایر آبزیان این منطقه ارائه می‌دهند و چیزی که مشخص است، میزان بالای صید است.
دریابست راهی برای حفظ ذخایر دریا
حسین شادکامی کارشناس صید و بهره‌برداری آبزیان در استان بوشهر اظهار داشت: افزایش صید و عوامل دیگر باعث شده تا شاهد کاهش بیش از ۵۰ درصدی ذخایر خلیج فارس باشیم.
شادکامی تاکید کرد: این موضوع باعث شده تا بعضی از گونه‌های آبزیان به خصوص کف زیان رو به نابودی رفته و خطر انقراض جدی‌تر از گذشته دنبال شده و باعث ایجاد تنش بحران در ذخیره شود.
او افزود: برای بهبود و تنفس وضعیت سلامت محیط‌زیست دریایی در آب‌های انحصاری اقتصادی، می‌بایست مدیریت مسئولانه ماهیگیری به منظور ترمیم این زنجیره غذایی در مناطق خاص از دستورالعمل های مناسب قانونی اجرا شود.
کارشناس صید و بهره‌برداری آبزیان اضافه کرد: صدور پروانه صید، مجوز صید و رعایت استاندارد‌های صید و محدودیت‌های زمانی و مکانی از راه‌های پیشگیری در وقوع حوادث بحرانی و صید بی‌رویه با الحاقدستورالعملی دیگر با عنوان «دریا بست» هستند.
بازسازی ذخایر دریایی
شادکامی ادامه داد: دریا بست به مفهوم به تعلیق درآمدن صید در بالاترین نقطه برای پیشگیری و ترمیم و فرصت بازسازی و احیا و رشد و نمو گونه‌های متعدد ذخیره در منطقه است.
او تصریح کرد: از این طریق می‌توان فرصتی برای مطالبات عمومی و انسجام صنفی (صید و صیادی) را در مسیر قانون‌گذاری و حمایت و پشتیبانی سایر نهاد‌ها و ارگان‌ها نسبت به رعایت این دستورالعمل که آینده ذخیره آبزیان و به دنبال آن اقتصاد صید را در بر دارد به سوی پایداری و ماندگاری برای نسل‌های آینده گره زد.
آخرین دیدگاه‌ها