حال محیط زیست خوب نیست

محمد درویش
امید و نشاط بین فارغ‌التحصیلان رشته‌های محیط‌ زیست از بین رفته و وضعیت نگران‌کننده است.
آنها اغلب ناامید هستند و دنبال کار دیگری به جز شغل محیط ‌زیست می‌گردند یا درصدد مهاجرت از کشور هستند. همه این موارد باعث شده تا ما شرایط فوق‌العاده نگران‌کننده‌ای در حوزه بحران‌های محیط ‌زیستی داشته باشیم. با این حال ما باید بتوانیم حداقل حرکت جدی در عالی‌ترین سطح قدرت در دولت با گماردن افراد متخصص، عاشق و شجاع ایجاد کنیم تا بتوانند از پس چالش‌های محیط‌ زیستی بربیایند و اعتماد از دست رفته مردم را به حوزه محیط‌ زیست برگردانند.

حال محیط زیست خوب نیستمتخصصانی که باعث شوند فعالیت‌های سمن‌های محیط ‌زیستی رونق پیدا کند، اما نه تنها چنین اتفاقی نیفتاده است، بلکه اکنون عملکرد فعلی سازمان حفاظت محیط ‌زیست در طول نیم قرن اخیر چیز دیگری را نشان می‌دهد. این در حالی است که پیش از این نیز دولت آقای روحانی خود را یک دولت محیط ‌زیستی اعلام ‌کرده بود، اما اکنون بحران‌های زیادی محیط زیست کشور را در برگرفته است. با تمام این تفاسیر سازمان حفاظت محیط‌ زیست برخوردار از رئیسی است که در پردیسان نتوانسته به هیچ عنوان با مردم ارتباط برقرار کند. هنوز دو تن از محیط ‌بانان ما با حکم اعدام در زندان به سر می‌برند و حتی رئیس سازمان حفاظت محیط‌ زیست نتواسته از محیط ‌بانان خودش به خوبی دفاع کند.
آنچنان که هنوز درگیری‌های زیادی بین جامعه محلی، محیط‌ بانان و جنگل‌بانان رخ می‌دهد.ما در دوره آقای کلانتری شاهد بودیم که برای اولین‌ بار در فصل زادآوری مجوز شکار صادر شد. مجوزهایی که در اختیار اتباع بیگانه قرار گرفت. ما در دوران صدارت آقای کلانتری شاهد این هستیم که محصولات دستکاری شده ژنتیکی که همیشه در طول همه دوران روسای سازمان محیط ‌زیست با احتیاط کامل نسبت به تکثیر و ورودش ملاحظات جدی می‌شد، بی‌مهابا چراغ سبز را گرفته تا وارد چرخه رژیم غذایی شود که این اتفاق می‌تواند نگران‌کننده باشد و تبعات جبران ‌ناپذیری را برای تغذیه سالم به وجود آورد. ما هیچ تحول چشمگیر و راهکار جدی برای حل بحران‌های آلودگی هوا، ترافیک و خشک شدن جنگل‌هایمان در زاگرس و هیرکانی از سوی از سازمان حفاظت محیط ‌زیست و سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور ندیدم و همچنان این بحران‌ها در حال افزایش هستند.
در دوران صدارت آقای کلانتری شاهد هستیم که اغلب سمن‌های محیط‌ زیستی یا خاموش شدند یا موجی از دلسردی بین‌شان حاکم است و رئیس سازمان حفاظت محیط‌ زیست هنوز با هیچ کدام از گروه‌های محیط ‌زیستی ملاقات نکرده و اجازه تجمع و اعتراض را به فعالان محیط‌ زیست در برابر پردیسان نمی‌دهد. در واقع یک جو امنیتی عجیب و غریبی حاکم شده که بسیار شگفت‌آور و ناامیدکننده است.

ما در طول تاریخ سازمان حفاظت محیط‌ زیست سراغ نداریم که رئیس این سازمان با این عبارت از سمن‌های محیط‌ زیست یاد کنند که آنها گروه‌های احساسی، نادان یا سیاسی هستند. آنچنان که پل ارتباطی بین سمن‌های محیط‌ زیستی نابوده شده است. با این حال باید به فکر حل مسائل زیست محیطی باشیم و با چاره‌اندیشی تدابیر موثر را به کار ببندیم، چرا که محیط زیست امانتی مربوط به آیندگان است که اکنون در دست ما به امانت سپرده شده است. بنابراین کوچک‌ترین خدشه‌ای به آن زندگی آیندگان را به مخاطره می‌اندازد.