بحران کم آبی در استان چهارمحال و بختیاری مشکلات متعددی را پدید آورده است.
سرزمینی که خود روزگاری مهد تولید آب و سرچشمه رودهای خروشان و چشمه های جوشان بود، امروز در تنگنای بی آبی آرام آرام می سوزد و داد این عطش گویی شنیده نمی شود.
باکاهش قابل توجه بارندگی ها به ویژه بارش برف ، بسیاری از شهرها و روستاهای استان در حال حاضر در جدال با بی آبی و کمبود آب آشامیدنی به سر می برند. روستای مرغملک با جمعیت 2500 نفری در 25 کیلومتری شهرکرد واقع است و مرتفع ترین نقطه مسکونی استان به شمار می رود. با خشک شدن چشمه ها و چاه های آب در این روستا در طی سال های اخیر، این روستا به شدت با بحران کم آبی دست و پنجه نرم می کند. آب تنها از طریق تانکر به مخازن آب و تانک های آب مستقر در این روستا منتقل می شود. روستا به منظور آبرسانی به سه قسمت تقسیم شده است که آب لوله کشی منازل در هریک از این قسمت ها، تنها هر3 روز یک بار و به مدت محدود 2 ساعت جریان پیدا می کند که در برخی محله های روستا نیز این زمان آب رسانی،کمتر است.
در اکثر منازل مسکونی تانک ها و مخازن آبی به چشم می خورد که محل ذخیره آب مورد نیاز خانواده در طی چند روز می باشند. چنانچه درب این مخازن آب را بردارید با نشست میزان زیادی املاح در آنها مواجه می شوید در صورتی که این آب به اصطلاح آب شرب تسویه شده می باشد. در هر خانه که وارد شوید حتما با انبوهی از ظرف های نشسته تلنبار شده مواجه می شوید که در انتظار شسته شدن می باشند. شیوه استحمام نیزدر این روستا بسیار تکان دهنده است زیرا مردم مجبورند با گرمای آتش یا اجاق گاز آب را دیگ بجوشانند و آن را بر سر و بدن خود بریزند. همین مشکلات موجب شده است که علیرغم گرمی هوا، استحمام در نوبت های کمتر و با فاصله بسیار طولانی صورت بپذیرد. تعداد معدودی از حلقه چاه های آب در منازل مسکونی هنوز آب دارند که مردم از آب این چاه ها نیز برای رفع نیازهای خود استفاده می کنند اما آنچه به وضوح دیده می شود کدر بودن و عدم سلامت این آب های تسویه شده چاه های خانگی است. مجموعه این عوامل زنگ خطر مشکلات بهداشتی و شیوع انواع بیماری های عفونی و پوستی را به صدا در آورده است.
مشکلات بیکاری،کمبود امکانات، عدم رونق اقتصاد در روستا و به طور جدی تر بحران آب نیز سبب شده است که تعداد زیادی از خانواده ها به شهر مهاجرت کنند.
آخرین دیدگاهها