بحران آب و فاضلاب؛ مرگ خاموش تهران و شهرهای بزرگ ایران

ارسال کننده خبر غلامرضا اخلاقی

بحران آب و فاضلاب؛ مرگ خاموش تهران و شهرهای بزرگ ایران

عصرایران- بحرانی که عصر ایران از دو سال پیش تاکنون بارها در مقالات تحلیلی مختلف و بر اساس گزارش سازمانهای جهانی پیش بینی کرده بود، متاسفانه الان چهره واقعی خود را نشان می دهد. وزارت نیرو بعنوان متولی اصلی آب در کشور صریحا از وجود بحران در تامین آب دهها شهر کشور خبر داد و صحبت از جیره بندی به میان آورد.

درباره علل بروز کم آبی و خشکسالی، به دلیل تغییرات اقلیمی و گرم شدن زمین در اثر استفاده از سوخت های فسیلی بارها بحث شده، لذا ما در این مقال کوتاه راه حل های کوتاه مدت و بلندمدت را به مسئولان ذیربط پیشنهاد می کنیم.

اگر چه در روزهای اخیر شاهد مصاحبه ها و نصب پلاکاردهای بزرگ هشدار وضعیت در سطح شهرها با موضوع بحران کمبود آب شیرین هستیم، اما تجربه نشان داده است که اصولا بسیاری از ما به دلیل رشد در اقتصاد دولتی و رانتی زیر بار مسئولیت پذیری نمی رونیم و لذا پیشنهادات خود را بشرح ذیل ارائه می نماییم:

1- طبق گزارش ها حدود سی درصد آب تهران به دلیل فرسوده بودن لوله های انتقال آب، نشت می کند، لذا تخصیص بودجه اضطراری و تعویض فوری آنها ضروری است.

2- با هماهنگی وزارت کشاورزی از کشت محصولات زراعی که آب بری زیادی دارند جلوگیری شود. روش آبیاری سنتی غرقابی با برنامه ای 5 ساله به آبیاری قطره ای و موضعی تبدیل شود و صدالبته تغییر در سیاست های توسعه کشاورزی در بسیاری از بخش ها به دلیل مصرف 90 درصد آب کشور و عدم توجیه اقتصادی، ضروری به نظر می رسد.

3- شهرداری ها موظف شوند از کاشت چمن و درختچه ها و گل و گیاهانی که آب بری زیادی دارند و باعث کمبود منابع زیرزمینی آب شیرین می شود، خودداری کنند. توصیه دیگر به شهرداری ها بخصوص شهرداری تهران اینست که در بحث تراکم فروشی و صدور پروانه ساخت برج، اول از همه به فکر تامین آب و سیستم تصفیه فاضلاب آنها باشد. دادن بی رویه مجوز ساخت و ساز، هر چند منبع درآمد وسوسه انگیزی برای شهرداری هاست اما در دراز مدت ، شهرها را به بحران مبتلا می کند.

4- در اسرع وقت قیمت آب لوله کشی تهران و شهرهای بزرگ برای کسانی که مصرف مسرفانه دارند ، به صورت پلکانی به چندین برابر قیمت فعلی افزایش یابد تا ناگزیر شوند مصرف را مدیریت کنند.

5- شهرکهای صنعتی و مجتمع های مسکونی مکلف شوند سیستم جمع آوری، انتقال و تصفیه فاضلاب محلی داشته باشند.

6- سیستم عمومی جمع آوری، انتقال و تصفیه فاضلاب شهری در تهران و سایر شهرها سریعا اجرا شود. البته پیشنهاد می کنیم از مدل های امتحان شده مانند شبکه فاضلاب آلمان، الگوبرداری شود که حدود 60درصد فاضلاب را به گونه ای کاملاً بهداشتی ، به چرخه مصرف برمی گردانند.

روش کنونی لوله گذاری، متاسفانه روش درستی نیست که چرا قرار نیست ایجاد شبکه فاضلاب به شکل رفع تکلیف انجام شود. فاضلاب به دلیل اهمیت و ارزشی که در حال حاضر پیدا کرده است خود به عنوان منبعی برای تامین آب مورد نیاز مردم در آینده نزدیک، به شمار خواهد رفت. بنابراین طراحی و اجرای کاملا عملی و اصولی و مشاورت انجمن مهندسین آب و فاضلاب ایران و آلمان می تواند در اجرای طرح جمع آوری، انتقال، تصفیه و برگشت به چرخه مصرف فاضلاب های خانگی و صنعتی موثر باشد.

7- شهرداری ها و مسؤولان دولت سریعا فکری به حال کارواش های مستقر در سطح شهر و فاضلاب بیمارستان ها بنمایند. فاضلاب تولیدی این اماکن با مواد آلاینده تمامی منابع آب های زیرزمینی را آلوده می کنند، پیشنهاد مشخص این است که سریعا مساله نصب سیستم تصفیه اولیه فاضلاب برای این مکان اجباری شود و کنترل دقیق بر حسن اجرای کار توسط سازمان حفاظت محیط زیست صورت گیرد.

8- شیوه جمع آوری آب باران برای مصارف آتی به صورتی عملی سازماندهی شود.

9- آموزش های لازم در خصوص استفاده بهینه از آب از همین الان در مدارس، دانشگاهها، رسانه ها، تلویزیون و رادیو آغاز گردد.

بحران آب و فاضلاب جدی است. با به فراموشی سپردن مسائلی که بروز آن اجتناب ناپذیر است، امکان وقوع بحران از بین نمی رود.

اگر همین امروز بحران آب و فاضلاب را جدی نگرفته و آنرا در مدتی کوتاه حل نکنیم، دور نیست که شاهد مرگ تهران و سایر شهرها باشیم. این یک تهدید خیالی نیست، واقعیت تلخی است که بی هیچ تعارفی از راه خواهد رسید چون بدون آب ، زندگی به مرگ خواهد انجامید.