محیط بان ایرانی، برنده مدال طلای جشنواره عکس «شیمبون» ژاپن

از محیط بانی تا مستندسازی؛ تفنگ و دوربین چگونه زندگی محیط بان ایرانی را تغییر داد.

ارسال کننده : علی شعبانزاده

نامش امیر شکر گذار ناوی است. سال 1352 همزمان با ریاست اسکندر فیروز بر سازمان حفاظت محیط زیست به استخدام سازمان در آمد. سال1380 هم بازنشسته شد، با کوله باری از تجربه که از او آدم متفاوتی ساخته بود. 

روزی که به سازمان آمده بود، دیپلم هم نداشت اما با تلاش و جدیت درس خواند و دیپلم گرفت تا نشان دهد آدم که اهل درجا زدن باشد، نیست. شاید همین علاقه به پیشرفت بود که از تجربه تلخش هم، پایانی خوش رقم زد؛ عکاسی و فیلمبرداری از طبیعت برای آشنایی مردم با محیط زیست و ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست پس از درگیری با یک شکارچی و در نهایت کشته شدنش در سال 1373 که منجر به صدور حکم اعدام برایش شد.

دوربین برایش ابزاری شد تا عشق به طبیعت و محیط زیست را به تصویر بکشد. عشقی که به زودی مخاطبان زیادی را درگیر خود کرد. یکبار تفنگ و حادثه ای تلخی که رقم خورده بود منجر به تغییر زندگی اش شد و حالا دوربین و عکاسی و مستندسازی.

انتشار کتاب «فرهنگ، طبیعت و حیات وحش تالش از دریچه دوربین یک محیط بان»، 40 مستند محیط زیستی و عکس های بی شمار از طبیعت، محیط زیست و تعامل انسان و طبیعت حاصل دوران پساخدمتش در محیط زیست است که از قضا بسیار هم به بار نشسته و جایزه های زیادی را در سطح ملی و بین المللی درو کرده که البته آخرینش مدال طلا مسابقه بین‌المللی عکس ژاپن موسوم به آساهی شیمبون و جایزه نخست بخش ویژه این جشنواره با عکسی از یک دختر جنگل نشین است.

امیر شکر گذار ناوی در حالی برگزیده هفتاد و هفتمین مسابقه عکس بین المللی ژاپن شد که با 124 شرکت کننده از 70 کشور جهان که 11 نفر آن ها هموطنان خودش بودند، رقابت کرد.

سازمان حفاظت محیط زیست کسب این موفقیت را به امیر شکر گذار ناوی محیط بان بازنشسته استان گیلان تبریک می گوید.