خشک شدن دریاچه‌های طشک و بختگان باعث شده تا در گرمای تابستان این دریاچه‌ها بدل به شوره‌زاری شوند که بستر وزش طوفان‌های نمک است. اینک سلامت ساکنان این منطقه و زیست بوم استان فارس بر اثر وزش طوفان نمک در معرض تهدید قرار گرفته است.
ارسال کننده : مهتاب کلانتری
مهدی محمد جانی، مدیر پارک ملی بختگان فارس می‌گوید طوفان نمک تا شعاع سی کیلومتری شهر آباده طشک را در برگرفته و بسیاری از روستاها و شهرهای این مناطق در معرض آسیب‌های ناشی از خشکسالی قرار دارند.
براساس گزارش‌های منتشر شده، طوفان‌های نمک برخاسته از دریاچه طشک و بختگان باغ‌ها و کشتزارهای این منطقه را نیز خشک کرده و لایه‌های نمک به روی اراضی کشاورزی نشسته است.
از سوی دیگر، در روستاهای مجاور این دو دریاچه اغلب خانه‌ها را لایه ای از نمک و شوره دربرگرفته و ذرات نمک تنفس بسیاری از شهروندان را با مشکل مواجه کرده است.
به گفته مهدی محمد جانی، بی‌آبی و خشکسالی و خشکیدگی این دو دریاچه موجب شده که شهرهای نی ریز و آباده طشک در تهدید تبدیل شدن به دو نمک‌زار بزرگ قرا گیرند و با اندک وزش بادی، طوفان‌های نمک و شوره زار روستاهای اطراف این دو شهر را دربرگیرد.
همچنین در پی وقوع طوفان نمک آب چاه‌های کشاورزی به شوری و تلخی گرویده و شمار زیادی از چاه‌های کشاورزی نیز از چرخه بهره برداری خارج شده است.
در سال‌های اخیر احداث سه سد روی منبع اصلی تغذیه تالاب بختگان و طشک، حفر هزاران حلقه چاه غیرمجاز و احداث جاده در این پارک ملی از عوامل عمده خشک‌شدن بختگان شمرده می‌شود.
در مرداد ماه سال گذشته سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد، در شرایط کنونی و با توجه به شدت خشکسالی، احیای دریاچه بختگان به دست‌کم ۲۵۰ میلیون مترمکعب حق آبه نیاز دارد.
با این حال و به گزارش همین سازمان تنها میزان ۲۰ و ۵۰ میلیون مترمکعب حق آبه به بختگان تخصیص داده شده است که این میزان به هیچ عنوان کافی نیست.
آن‌طور که مدیر پارک ملی بختگان فارس می‌گوید، حق آبه دریاچه های طشک و بختگان رهاسازی نمی‌شود و در دو سال اخیر هیچ آبی به این دو دریاچه نرسیده است.
در تابستان سال گذشته نیز مسئولان مسئول پارک ملی بختگان هشدار داده بودند که خشک شدن دریاچه ۱۲۰هزار هکتاری بختگان، سبب ایجاد طوفان‌های نمکی و ایجاد مشکلات پوستی، چشمی و ریوی برای مردم شهرستان‌های نیریز، استهبان، خرامه و ارسنجان می‌شود.
دریاچه بختگان پیش از خشک شدن زیستگاه زمستانی پرندگانی همچون فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، مرغابی و غاز بود که از روسیه و دشت‌های سیبری به ایران مهاجرت می کردند و همگی در حفظ زیست بوم استان فارس نقش بسزایی داشتند.َ
آخرین دیدگاه‌ها