تخریب ساحل و برج سازی

این ماجرا خیلی قدیمی است، اما چیزی که جدید است و در چند سال اخیر رواج زیادی پیدا کرده است آپارتمان و برج سازی در سواحل تصرف شده است. قبلا اگر مردم عادی می توانستند حین عبور از جاده ها یا ایستادن بر بلندی ها از گوشه و کنار و یا بالای ساختمانها در سواحل تصرف شده دریا را ببینند حالا همین را هم نمی توانند ببینند چرا که آپارتمانها و برجهای زیادی در حال ساخته شدن در نزدیکترین محل به ساحل دریا هستند و هر روز هم تعدادشان بیشتر می شود.

فرقی نمی کند چه در آستارا در استان اردبیل باشد چه در طول ساحل در استانهای گیلان و مازندران و یا گلستان، در بخشهای زیادی از ساحل دریای خزر برج سازی در حال شیوع است و هر روز تعداد بیشتری به سمت ساختن ساختمان های بلند رو می آورند.

همین کار هم باعث شده است قیمت زمین ها در سواحل شمالی به مقدار بسیار زیادی افزایش پیدا کند. به گونه ای که هم اکنون در برخی شهرهای استان مازندران قیمت زمین در نزدیکی ساحل با قیمت زمین در برخی از مناطق بالای شهر تهران برابری می کند.

چرا که افراد متمول به سمت خرید این زمین ها رو آورده اند و با اخذ مجوزهای لازم از شهرداری های شهرهای شمالی اقدام به ساخت آپارتمان های چندطبقه در ساحل می کنند و هر آپارتمان را با قیمت های بسیار بالا به مشتریان می فروشند.

این در حالی است که قبل از این در هر زمین در نهایت ساختمانی یک یا دو طبقه ساخته می شد اما حالا می توان با این شیوه در هر قطعه زمین بین 10 تا 20 واحد آپارتمان ساخت و به مشتریان که اغلب آنها هم غیر بومی هستند فروخت.

هم اکنون به عنوان مثال قیمت یک آپارتمان 109 متری سه سال ساخت در ساحل دریای خزر در شهر نور استان مازندران، در یک ساختمان پنج طبقه که در هر طبقه آن دو واحد ساخته شده است به قیمت 436 میلیون تومان برای فروش گذاشته شده است.

با این حساب قیمت این آپارتمان با این شرایط برابر با 4 میلیون تومان برای هر متر مربع محاسبه شده است. این نرخ در مقایسه با قیمت روز در بازار تهران برابر با قیمت یک آپارتمان مشابه در مناطق مرکزی شهر تهران است.

البته این قیمت تنها نرخ یک مورد از مواردی است که من پیگیری کرده ام. این قیمت ها بسته به نوع ساختمان و امکانات تعبیه شده در آن گاهی به هر متر تا 5 میلیون تومان نیز می رسد.

این روند تغییر جهت ساحل خواری از ویلاسازی به برج سازی مدت زیادی نیست که در شهرهای شمالی کشور فراگیر شده است و قدمتی کمتر از 5 سال دارد. چند وقت پیش هم روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی به ساخت‌وسازهای غیرقانونی در شهرهای شمالی پرداخت و به نقل از پیروز حناچی دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری کشور نوشت : ” اگرچه این ساخت و سازها در برخی سواحل شمالی و جنوبی کشور، مصوبه شورای‌عالی شهرسازی و معماری در دوره‌های قبل را اخذ کرده، اما چون با طرح‌های جامع و تفصیلی در این سواحل مطابقت ندارد، در حال حاضر ادامه روند ساخت‌وساز در آن منطقه مورد تایید شورای‌عالی معماری و شهرسازی نیست. ”

او با اشاره به افزایش قیمت زمین در مناطقی که دریاخواری و زمین‌خواری در آنها رخ داده است، گفت: “هرجایی که زمین ارزش پیدا می‌کند عده‌ای به دنبال استحصال زمین هستند. به این‌معنا که مثلا تلاش می‌کنند منبع طبیعی یا زمین‌های دولتی را به مالکیت خود در آورند.  طرح‌های جامع به هیچ عنوان اجازه دور زدن‌های قانونی و پایمال کردن حقوق ملی و شهروندی را نمی‌دهد. ”

در برنامه گفتگوی ویژه خبری که چند شب پیش از تلویزوین پخش شد شهرام فداکار مدیر کل دفتر سواحل و تالاب های ساحلی سازمان حفاظت از محیط زیست به صورت حضوری و محمد علی تقوی‌فرد رئیس‌کل دادگستری مازندران، الهیاری نماینده سازمان بنادر و کشتی رانی و منصور معاون سازمان منابع طبیعی، جنگلها و آبخیزداری به صورت تلفنی به اظهارنظر پرداختند که در این برنامه معاون سازمان محیط زیست این آمار را اعلام کرد: حدود ۷۸ درصد سواحل دریای خزر تصرف شده و مابقی آزاد است و مناطق حفاظت شده ساحلی است. ۲۸ درصد این تصرفات توسط دستگاه های دولتی است. ۱۲ درصد شهرکهای ساحلی هستند. ۲۴ درصد املاک و ویلاهای شخصی است. ۱۰ درصد در اختیار نهادهاست و ۴ درصد آزاد است که هنوز به شکل مناسب در اختیار عموم نیست.