سگ‌های بدون صاحب، مهم‌ترین مخازن بیماری در طبیعت

سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات‌وحش سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: در خصوص موضوع‌های تخصصی حیات‌وحش از اظهارنظرهای غیرکارشناسی در رسانه‌ها خودداری شود و این دفتر به منظور اطلاع‌رسانی و تنویر افکارعمومی آمادگی پاسخگویی به رسانه‌های گروهی را دارد.

به گزارش ایمنا، رضا فرجی اظهار کرد: سگ‌ها به عنوان گونه جانوری مهاجم برای زیستگاه‌های طبیعی محسوب می‌شود و موجب بروز خطرهایی از قبیل رقابت با گونه‌های بومی، انتقال بیماری و تخریب اکوسیستم می‌شود.

وی افزود: با توجه به گزارش‌های فراوان مستند در سازمان حفاظت محیط زیست، سگ‌های بدون صاحب و رها شده در طبیعت منجر به حمله گروهی و شکارگونه‌های حیات وحش کم توان از جمله بره‌های قوچ، میش، آهو و جبیر و همچنین بزغاله‌های کل و بز و برخی از گونه‌های بزرگ جثه از جمله مرال می‌شوند.

سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات‌وحش سازمان حفاظت محیط‌زیست خاطرنشان کرد: گزارش‌های متعددی از حمله گروهی و کشتن گونه‌های شاخص گربه سانان از جمله یوز، پلنگ، کاراکال، سیاه گوش، گربه پالاس، گربه شنی، گربه جنگلی و گربه وحشی و سایر گونه‌ها توسط حملات گونه‌های مهاجم در محیط زیست کشور وجود دارد.

وی اختلالات ژنتیکی با سگ‌سانان حیات وحش را از مهم‌ترین آسیب‌های سگ‌های ولگرد و بدون صاحب در طبیعت عنوان کرد و ادامه داد: “اختلالات ژنتیکی” می‌تواند منجر به تهدید خلوص ژنتیکی گرگ خاکستری و شغال طلایی و از طرفی به حضور گرگاس بینجامد که بر خلاف خصوصیات رفتاری حیات وحش، انسان‌گریز نیستند و با نزدیکی به جوامع انسانی منجر به آسیب و حتی مرگ و میر کودکان می‌شوند.

فرجی با بیان اینکه افزایش جمعیت سگ‌های بلاصاحب در سال‌های اخیر ناشی از آگاه نبودن عموم از خطرات غذا رسانی به سگ‌ها است، تصریح کرد: وجود سگ‌های بدون صاحب موجب افزایش بیماری‌های مشترک از قبیل هاری، سالک، کیست هیداتیک و انواع بیماری‌های عفونی و انگلی در جامعه می‌شود این در حالیست که در اغلب کشورهای پیشرفته در جهان نسبت به کنترل جمعیت این حیوانات آسیب‌رسان تمهیدات ویژه‌ای اتخاذ شده و در برخی کشورهای اروپایی نظیر هلند و آلمان جمعیت آن‌ها به صفر رسیده است.

وی تاکید کرد: سگ‌های بدون صاحب به عنوان مهم‌ترین مخازن بیماری در طبیعت محسوب می‌شود و نقش غیر قابل انکاری در انتقال بیماری‌های مشترک با حیات وحش دارند که از جمله بیماری‌هایی که در سال‌های اخیر جمعیت حیات وحش را تهدید می‌کند، می‌توان به بیماری دیستمپر سگ سانان اشاره کرد. همچنین با افزایش جمعیت این حیوانات با غذا رسانی، عدم جمع آوری و کنترل جمعیت، با افزایش بیماری‌هایی نظیر هاری که چرخه انتقال آن‌ها بین حیات وحش و سگ ولگرد مشترک است، مواجه هستیم.

سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات‌وحش سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: غذا رسانی به‌عنوان یک عمل نادرست و مخرب منجر به افزایش سایرگونه‌های ناقل بیماری ازجمله موش‌های شهری می‌شود که می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به وضعیت سلامت انسان در شهرها و روستاها وارد سازد؛ غذا رسانی در اغلب کشورهای پیشرفته با سیستم بهداشتی قوی جرم تلقی می‌شود و افرادی که این عمل خلاف و آسیب‌رسان به محیط زیست و سلامت و امنیت جامعه را انجام می‌دهند، مشمول جرایم سنگین می‌شوند.