معاون محیط زیست دریایی و تالاب سازمان حفاظت محیط زیست گفت: بررسیها نشان میدهد که ۵۵ درصد از کاهش جریان ورودی آب به سد زایندهرود ناشی از تغییرات آب و هوایی و ۴۵ درصد ناشی از فعالیتهای انسانی است.
رویداد۲۴ به گزارش ایرنا، احمدرضا لاهیجانزاده، عصر روز شنبه در نشست تخصصی”بررسی راهکارها و چالشهای احیای زایندهرود” که در دانشگاه پیام نور استان اصفهان و همچنین از طریق فضای مجازی برگزار شد، افزود: تغییر قابل محسوسی در جریان آب و ورودی سد زاینده رود در دهه ۷۰ و ۸۰ رُخ داد و بیش از ظرفیت قابل پذیرش بر روی حوضه آبریز این رودخانه بارگذاری صورت گرفت بطوریکه با کاهش سطح روان آبها مواجه شدیم.
وی به نتایج تحقیقات دانشگاه تهران در باره حوضه آبریز زایندهرود اشاره و اضافه کرد: نتایج این تحقیقات گویای تغییرات آب و هوایی مشخص و معنیدار در دهههای ۷۰ و ۸۰ است که به افزایش تلفات تبخیر و کاهش روان آب و سُفرههای زیرزمینی منجر شد.
معاون محیط زیست دریایی و تالابهای سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: همچنین در این سالها با افزایش ۱۷۵ درصدی سطح باغات در حوضه آبریز زاینده رود مواجه شدیم که انعطاف پذیری با خشکسالی را به حداقل رساند.
وی با اشاره به اینکه در این ۲ دهه، مساحت اراضی کشاورزی زراعی و باغی نیز یک و نیم برابر شد، خاطرنشان کرد: در کنار آن باید توسعه صنعتی و افزایش جمعیت را نیز در نظر بگیریم بطوریکه مصرف عمده آب در این حوضه مربوط به آب آشامیدنی است و هر چقدر هم طرحهای انتقال آب را اجرا کنیم بازهم به همان اندازه تمرکز جمعیت خواهیم داشت.
لاهیجانزاده به اجرای برنامه سازگاری با کم آبی در ۲ سال گذشته اشاره کرد و گفت: بر اساس این طرح که تا سال ۱۴۰۴ خواهد بود ۵۱ میلیون مترمکعب برداشت آب زیرزمینی در چهارمحال و بختیاری و ۱۹۱ میلیون مترمکعب از آبهای سطحی و ۱۸۶ میلیون مترمکعب از آبهای زیرزمینی در استان اصفهان باید کاهش یابد که عمده تمرکز آن بر لخش کشاورزی است، اما زیرساختهای آن ایجاد نشده و توافقهای لازم بین دستگاههای اجرایی نیز در این زمینه ثورت نگرفته است.
وی با بیان اینکه پس از اعتراضات اخیر، جلسههایی با حضور معاون اول رییس جمهوری، وزیران و استانداران چهار استان برگزار و راهکارهای کوتاه، میان و بلندمدت بررسی شد، تصریح کرد: بنظر میرسد در راهکارهای کوتاهمدت اینکه آب جریان پیدا کند، اتفاق نمیافتد، زیرا تغییرات بوجود آمده در این حوضه، درازمدت بوده است.
معاون سازمان محیط زیست با اشاره به اینکه در راهکارهای کوتاهمدت آنچه اتفاق میافتد در زمینه تامین آب آشامیدنی و خسارات وارد شده به کشاورزان است، افزود: برای راهکارهای میان مدت و درازمدت باید تصمیمهایی اتخاذ شود که همه دستگاههای اجرایی به آن تَن دهند و کاهش آوردههای زایندهرود ناشی از مداخلات انسانی و کاهش وابستگی معیشتی به آب ناپایدار را دنبال کند درغیر این صورت هر سال با این تنشها مواجه خواهیم شد.
به گفته وی، در شرق اصفهان که با کاهش جدی آورد رودخانه مواجه است و حقابهها تامین نشده است میتوان طرحهای توسعه انرژی خورشیدی را اجرا کرد و وزارت نیرو نیز باید برق تولیدی را خریداری کند.
لاهیجانزاده تصریح کرد: بسیاری از تصمیمهای کلان در کشور برگرفته از طراحی دانش آموختگانی است که کار آنها در بسیاری از موارد به آسیبهای جدی به محیط زیست منجر میشود و اثرات جبران ناپذیری در درازمدت بدنبال خواهد داشت.
وی با بیان اینکه این قبیل افراد معمولا منافع کوتاهمدت را میبینند، تصریح کرد: ما باید ارزشهای زیست محیطی را به دانشجویان خود بیاموزیم تا آن را در همه امور مد نظر داشته باشند و دید درازمدت به مسائل محیط زیست بیابند.
لاهیجانزاده با اشاره به اینکه امروز زایندهرود و آلودگی هوا ۲ چالش اساسی استان اصفهان است، اضافه کرد: معضلاتی مانند آلودگی هوا ناشی از نادیده گرفتن قانون شعاع ۵۰ کیلومتری کلانشهر اصفهان است که نزدیک به ۲۰ سال آن را کنار گذاشتند.
آخرین دیدگاهها