حفاظت‌گاه مردمی یا کشتارگاه خصوصی؟ / آویختن ۱۲ شاخ به تابلوی قرق منصورآباد

بر خلاف ادعای مسئولان محیط زیست مبنی بر اینکه فعالیت قرق‌های اختصاصی بهره‌مندی جوامع محلی از طبیعت و مشارکت آنها در حفاظت از حیات وحش را به ارمغان آورده و به کاهش تخلفات شکار می‌انجامد شواهد حکایت از نارضایتی بومیان به ویژه شکارچیان محلی از عملکرد قرق‌ها دارند.

خبرگزاری میزان- بی‌توجهی سازمان حفاظت محیط زیست به هشدارهای کارشناسان و دانشگاهیان در خصوص پیامدهای جبران‌ناپذیر واگذاری اراضی ملی به به شکارچیان تحت عنوان قرق‌های اختصاصی و فشارهای وارده از سوی ذینفعان ذی‌نفوذ تورهای شکار، تا کنون به صدور پروانه بهره‌برداری برای ۳ قرق اختصاصی در یزد، یک قرق اختصاصی در کرمان و یک قرق در سمنان منجر شده است. به علاوه ده‌ها قرق اختصاصی دیگر در سراسر کشور، در اختیار متقاضیان قرار گرفته که در انتظار صدور مجوز بهره‌برداری هستند اما به صورت غیرقانونی فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.

حالا در چهارمین سال فعالیت قرق‌های یزد و کرمان که سالانه درآمد چشمگیری از برگزاری تورهای شکار برای اتباع خارجی به دست می‌آورند رفته‌رفته شاهد محقق شدن پیش‌بینی‌های منتقدان قرق‌های اختصاصی هستیم.

یکی از مهم‌ترین این پیش‌بینی‌ها نارضایتی قریب‌الوقوع بومیان به ویژه شکارچیان محلی نسبت به عملکرد قرق‌های اختصاصی بود. شکارچیانی که تا همین چند سال پیش، هر از گاه یکی از آنها به نشانه ترک شکار، سلاح خود را در ملاء عام معدوم می‌کرد اما حالا با تبدیل شدن اراضی ملی منطقه‌شان به قرق خصوصی، دیگر اجازه ورود و استفاده از طبیعت بکر منطقه را ندارند. در عوض شاهد تفریح و شکار اتباع خارجی و گاه شکارچیان متمول داخلی هستند که در ازای هر شکار، بین ۱۵ تا ۲۵ هزار یورو به قرق‌دار پرداخته‌اند.

در نتیجه بر خلاف ادعای مسئولان محیط زیست در دفاع از شکارفروشی در قرق‌های خصوصی، مبنی بر اینکه فعالیت این قرق‌ها بهره‌مندی جوامع محلی از طبیعت و مشارکت آنها در حفاظت از حیات وحش را به ارمغان آورده به کاهش تخلفات شکار می‌انجامد شکارچیان بومی رفسنجان نارضایتی خود نسبت به فعالیت قرق اختصاصی منصورآباد را به با انتشار تصویری هولناک از آویختن ۱۲ شاخ قوچ به تابلوی این قرق اختصاصی که اثر شلیک چند گلوله‌ روی آن مشهود است نمایش گذاشتند.

نکته حائز اهمیت دیگر در این تصویر که ظاهرا تا به امروز مغفول مانده، درج عبارت «منطقه شکار ممنوع منصورآباد» روی تابلوی قرق اختصاصی منصورآباد است. منطقه‌ای که هرگز، جزو مناطق شکار ممنوع نبوده بلکه یکی از مناطق آزاد بوده که به قرق خصوصی تبدیل شده و جای تعجب است که به جای آنکه مانند سایر قرق‌ها (تصاویر زیر)، به عنوان قرق اختصاصی تحت مدیریت بخش خصوصی به مردم معرفی شود تحت عنوان منطقه شکار ممنوع و تحت نظارت دولت معرفی شده است!

حفاظتگاه مردمی یا کشتارگاه خصوصی؟ / آویختن شاخ ۷ قوچ به تابلوی قرق منصورآباد

البته به گفته یکی از بومیان منطقه، قرق‌بانان به صورت پنهانی با برخی شکارچیان محلی همراهی کرده و اسباب نارضایتی مضاعف سایر شکارچیان را فراهم می‌کنند.

وی همچنین به محروم شدن جوامع محلی منصورآباد از طبیعت منطقه‌ای که تبدیل به قرق اختصاصی شده اشاره کرد و یادآور شد که قرق خصوصی منصورآباد از هیچ لحاظ برای مردم سودی ندارد و صرفا با نصب راهبند، ایجاد خاکریز و میخ گذاشتن، مانع ورود آنها به منطقه و استفاده آنها از طبیعت شده است.

حفاظتگاه مردمی یا کشتارگاه خصوصی؟ / آویختن ۱۲ شاخ به تابلوی قرق منصورآباد /////// آماده انتشار

به گزارش میزان، قرق‌های اختصاصی، اراضی ملی کشور هستند که مدیریتشان با وساطت سازمان حفاظت محیط زیست از سوی وزارت جهاد کشاورزی به اشخاص حقیقی یا موسسه‌های خصوصی سپرده می‌شود. این اراضی ملی که حالا دیگر قرق خصوصی نامیده می‌شوند، از سوی سازمان حفاظت محیط زیست، «حفاظتگاه مردمی» لقب داده شده و به عنوان راهکاری برای حفاظت از زیستگاه‌های حیات وحش با مشارکت جوامع محلی معرفی می‌شوند؛ در این قرق‌های خصوصی که توسط شکارچیان مدیریت می‌شوند، آبشخور ساخته می‌شود و برای تعذیه وحوش، به صورت مصنوعی، علوفه پخش می‌شود، در نتیجه وحوش، از زیستگاه‌های مجاور به سوی این دامگاه‌های وسوسه‌انگیز مهاجرت می‌کنند و بهای پذیرایی شدن در قرقهای خصوصی را با قرار گرفتن در برابر گلوله شکارچیان می‌پردازند.