نابودی محیط زیست “ریجاب” در پی بهره‌برداری نادرست از ظرفیت‌های گردشگری

گروه استان‌ها – نتیجه یک پژوهش دانشگاهی نشان می‌دهد که سواستفاده بهره‌برداران از ظرفیت‌های گردشگری منطقه ریجاب و نیز ضعف مدیریتی ارگان‌های دولتی سبب نابودی محیط زیست شده است.

نابودی محیط زیست "ریجاب" در پی بهره‌برداری نادرست از ظرفیت‌های گردشگری/ دولت به ساماندهی منطقه ورود کندبه گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، منطقه ریجاب بین دو شهر اسلام‌آباد غرب و سرپل‌ذهاب واقع شده است که یکی از مناطق پرآب و خوش آب و هوا در استان کرمانشاه است. این منطقه در سالیان گذشته به منطقه‌ای توریستی با ظرفیت تولید انواع میوه‌های مختلفی مانند انار، انجیر و گردو مشهور بوده است. منطقه دارای آب فراوان و باغات بسیار زیادی بوده است.

ریجاب از شمال به شهرستان جوانرود و از جنوب به منطقه پاطاق و سپس گیلانغرب و از غرب به سر پل‌ذهاب و از شرق به منطقه کرندغرب در ارتباط است. رودخانه ریجاب نیز در 36 کیلومتری شهرستان دالاهو و در شمال دهستان ریجاب و روستای شالان قرار داشته و سرچشمه اصلی آن سراب کنار است. این رودخانه همچنین از چشمه‌های دیگری همچون اسکندر، کانی کول تال ، هشانه، چشمه‌سفید و سراب سیاوانه نیز تغذیه و آب‌گیری کرده و در طول مسیر باغات گردو، انجیر، انار و باقی‌مانده را سیراب می‌کند.

پایش و نظارت در محیط زیست , استانداری کرمانشاه , کشاورزی , دانشگاه های جمهوری اسلامی ایران , مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی ,

با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، سراب ریجاب در استان کرمانشاه شرایط ویژه‌ای داشته به‌طوری که آب‌دهی آن حداقل 1/4 و حداکثر بیش از 3/4 متر مکعب در ثانیه با دمای 13 الی 20 درجه سانتی‌گراد اندازه‌گیری شده است. این رودخانه در منطقه پیران به‌صورت آبشار درآمده و از سرپل‌ذهاب گذشته و پس از الحاق به چند منبع آبی دیگر، رودخانه الوند را تشکیل داده که پس از عبور از قصرشیرین وارد خاک عراق می‌شود.

نتایج پژوهش‌های دکتر هوشنگ قمرنیا استاد تمام گروه مهندسی َآب دانشگاه رازی در این رابطه گفت: در سال‌های اخیر به‌دلیل سواستفاده صاحبان باغات و اراضی و همچنین ضعف مدیریت سازمان‌های محیط زیست و شیلات و به‌دلیل ساخت مزارع و استخرهای بیش از حد پرورش ماهی نه‌تنها کیفیت آب رودخانه ریجاب به‌شدت کاهش یافته بلکه محیط زیست منطقه نیز به نابودی مطلق کشانده شده است.

وی افزود: هم‌اکنون آب زلال رودخانه ریجاب به‌دلایل ذکر شده نه‌تنها دیگر برای پرورش ماهی صرفه اقتصادی ندارد بلکه منطقه، ماهیت توریستی و تولیدی میوه‌های باکیفیت خود را نیز از دست داده و به لجنگاه تبدیل شده است و ساخت استخرهای پرورش ماهی غیراستاندارد و خارج از پتانسیل منطقه در نواحی بالادست، کیفیت و میزان آب و نیز سلامت تولید در مزارع پایین‌دست را به‌شدت کاهش و تحت تاثیر قرار داده است.

وی خاطرنشان کرد: بررسی‌ها و نتایج حاصله نشانگر آن است که نه‌تنها در مناطق کم‌آب؛ بلکه در مناطق پرآب نیز سوءمدیریت و بهره‌برداری نامناسب، استفاده بهینه از منابع آب را غیر ممکن می‌سازد و با توجه به پتانسیل‌های موجود در صورت مدیریت صحیح منابع آب و محیط زیست، منطقه مورد مطالعه (ریجاب) می‌توانست به یکی از قطب‌های گردشگردی استان مبدل شود نه به لجنگاه منطقه.