جنگل های زاگرسی؛ فرصت‌ها و تهدیدها

به گزارش گلونی هشتمین وبینار از مجموعه همایش‌های بخشی از راه حل، با موضوع «جنگل های زاگرس، فرصت‌ها، تهدیدها و رویکردها برگزار شد.»

جنگل های زاگرس؛ فرصت‌ها و تهدیدهااین وبینار در هشتم مردادماه سال جاری، برگزار شد. در ابتدا دکتر صیاد شیخی، دبیر اجرایی این وبینار به تشریح اهداف برگزاری این وبینارها پرداخت و توضیحاتی را در خصوص وبینارهای روز جهانی جنگل ارائه داد.

دکتر حسین بدری‌پور کارشناس سازمان جنگل‌ها و مراتع آبخیزداری کشور و مدیر شبکه غیردولتی تاب‌آوری و مدیریت پایدار سرزمین، در سخنان خود معرفی کوتاهی از موقعیت جغرافیایی، ویژگی‌های اکولوژیک، تفاوت‌های زاگرس شمالی و جنوبی و سپس پیشینه اقدامات دولت در مدیریت جنگل‌های زاگرس با هدف افزایش راندمان تولید ذغال از سال ۱۳۴۱ تا اجرای طرح کنترل و مقابله با پدیده خشکسالی در سال ۱۳۹۲ و اقدامات شاخص در طی دو دهه گذشته پرداخت.

در ادامه ایشان ضمن اشاره به تهدیداتی که زاگرس را به خطر می‌اندازد از جمله، تخریب جنگل و مرتع، قطع درختان به منظور تولید ذغال، وجود دام در جنگل و سایر تهدیدات پرداختند و به سند جامع حفاظت و مدیریت پایدار بوم‌سازگان در زاگرس و راهبردهای آن اشاره کردند: از جمله دستیابی به انسجام سازمانی و مدیریت جامع در بوم‌سازگان زاگرس، سالم‌سازی و افزایش تاب‌آوری بوم‌سازگان زاگرس.

در بخش دوم این وبینار، دکتر احمد بیرانوند، دکتری سیاست جنگل دانشگاه تهران و عضو هیئت مدیره شمیم جنگل ایران بیان داشتند:

مرور سیاست‌های ملی حوزه جنگل نشان می‌دهد مشکلات اساسی در خصوص مدیریت جنگل‌های زاگرس، ضعف در فرایند و ساختار ‌سیاست‌گذاری‌هاست و علت آن عدم توجه به ظرفیت‌ها و مشارکت همه گروه‌های ذینفع به ویژه جوامع محلی است.

ایشان گفتند: لازم است ذینفعان در همه فرآیندهای مدیریت جنگل شامل: سیاست‌گذاری‌ها، برنامه‌ریزی، اجرا و پایش مشارکت فعال داشته باشند. در چنین شرایطی می‌توان امیدوار بود هر یک از گروهای ذینفع، نقش و مسئولیت خود را بپذیرند.تجربیات جوامع محلی

در بخش سوم این وبینار امید سجادیان، دبیر تشکل مردم‌نهاد نهضت سبز زاگرس ضمن بیان مسائل و مشکلات اساسی در زمینه عدم توجه دولت به مسائل و آسیب‌های حوزه جنگل بیان داشتند که مردم هم هیچ احساس مسئولیت و مالکیتی نسبت به جنگل‌ها ندارند و دلیل اصلی آن عدم برقراری ارتباط دولت با جوامع ذیربط است.

او ادامه داد: مردم جوامع محلی بدون دانش نیستند بلکه تجربیاتی که این جوامع دارند می‌تواند کمک شایانی به دستیابی به اهداف حفاظت از جنگل‌ها کند.

همچنین مشارکت مردم و تسهیل‌گران می‌تواند در راهبرد اهداف مدیریتی بسیار موثر واقع شود.

ایشان در آخر ضمن اشاره به آتش‌سوزی جنگل‌ها بیان داشتند: یک برنامه جامع اطفای حریق برای هر منطقه به صورت مجزا می‌تواند تا حد زیادی به کاهش آتش‌سوزی در جنگل‌ها کمک کند.

همچنین دسترسی به نقشه‌های آتش‌سوزی روز و داده‌های ماهواره‌ای از دیگر موضوعات بسیار مهم در زمینه کنترل آتش‌سوزی‌هاست که سازمان‌های دولتی می‌توانند امکان دسترسی به آن را تسهیل کنند.مستندسازی اطفا حریق

در انتها نیز علی طهماسبی خبرنگار و عضو تیم اطفای حریق جنگل باشگاه کوهنوردی کیان؛ امر مستندسازی در خصوص هر گونه فعالیتی در این حوزه را مهم بیان داشت و گفت: رسانه بخش مهم هر فعالیتی است.

او همچنین ضمن اشاره در خصوص عدم وجود تجهیزات کافی برای اطفای حریق در آتش‌سوزی بیان داشت: جوامع محلی با حداقل امکانات با حریق مقابله می‌کنند و این عامل، سلامت‌شان را هر لحظه تهدید می‌کند. همچنین ایشان در پایان سخنان‌شان به نحوه خاموش کردن آتش با استفاده از وسایل ساده و اقدامات لازم پس از اطفای حریق اشاره کردند.

این همایش با همکاری گروه مردمی قرار سبز، اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی محیط زیست، باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی، انجمن محیط زیست دانشگاه تهران و حمایت بیش از ۶۰ تشکل دانشجویی و مردم نهاد سراسر کشور در تاریخ ۸ مرداد ماه برگزار شد.