رشد نوعی جلبک بومی به نام “دونالیلا سالینا”، عامل اصلی تغییر رنگ آب در برخی مناطق دریاچه ارومیه است.
جباری معاون فنی اداره کل محیط زیست آذربایجان غربی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه، با اشاره به وضع اکولوژیکی دریاچه ارومیه گفت: وارد نشدن آب‌های شیرین به دریاچه ارومیه که کاهش شدید اکسیژن و رسیدن به وضع اشباع شوری با ۳۵۰ گرم نمک در هر در لیتر را در پی داشته است و در چنین شرایط اکولوژیکی، زمینه رشدو تکثیردو گونه جلبک (دونالیلا پریدیس) و (دونالیلا سالینا) در دریاچه فراهم می‌شود که گونه دوم به دلیل شرایط بیان شده غالبیت یافته است.
جباری اضافه کرد: این جلبک به عنوان غذای آرتمیا محسوب می‌شود و در جایی که رشد داشته باشد، می‌توان آرتمیا‌ها را نیز مشاهده کرد.
وی در ادامه گفت: کاهش شدید اکسیژن، افزایش دمای آب دریاچه و شوری اشباع شده، از تبدیل ترکیبات آمونیوم ناشی از تجزیه مواد آلی ورودی به دریاچه، به ذخایر نیتراتی جلوگیری می‌کند و در نتیجه تولیدات اولیه آن موجبات افزایش فعالیت شیمیوتروف‌ها به جای فتوسنتز کننده‌ها می‌شود و این عمل باعث تولید بیشتر این باکتری‌ها در دریاچه نیز می‌شود.
معاون فنی اداره کل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی گفت: کاهش شدید ارتفاع آب بالاخص در مناطق ساحلی که تابش شدید نور را نیز به دنبال دارد، از علل دیگر این امر ذکر کرد.
جباری ادامه داد: سفید شدن بیش از حد آب دریاچه به علت رسوبات نمک را که باعث ایجاد پدیده گلخانه‌ای می‌شود، در بروز این پدیده موثر دانست.
وی اظهار کرد: این وضع در سال‌های قبل هم در دریاچه ارومیه دیده شده که با کاهش دمای آب، شروع وزش باد‌های منطقه‌ای و کاهش شدت و زمان نور خورشید و افزایش آب‌های ورودی به تدریج در طی سال‌های آینده حذف خواهد شد.
براساس اظهارات محققان چنین تغییراتی از دریاچه‌های شور جهانی نظیر گریت سالت لیک آمریکا (post.۱۹۸۰) و دریاچه یوتا (Stephen,۱۹۹۰) و بحرالمیت در اردن نیز دیده شده است.
دریاچه ارومیه به عنوان دومین دریاچه شور جهان هم اکنون به علت بحران آب در وضعیت کم آبی قرار گرفته است.
آخرین دیدگاه‌ها