بوشهر- ایرنا – مدیرکل حفاظت محیط زیست استان بوشهرگفت: با بررسیهای علمی و پژوهشی مشخص شده مساحت تالاب و جنگل حرا در منطقه “نای بند”این استان در ۲۰ سال اخیر به دلیل تغییرات محیطی در حال کاهش و بخش هایی از جنگل حرا نیز خشک شده است.
به گزارش ایرنا، فرهاد قلینژاد روز جمعه به رسانهها اعلام کرد: کاهش مساحت تالابهای نای بند به دلایل مختلف از جمله کاهش چشمگیر ورود آب شیرین و سیلاب به تالابها ناشی از تغییرات در منطقه و تغییر کاربری اراضی کوهپایهای به صنعت بوده است.
محدوده خشکی این پارک ملی با وسعت ۲۲۵۰۰ هکتار به صورت دماغه مرتفع در ساحل جنوبی خلیج نای بند قرار دارد؛ و گونههای کل و بز، قوچ و میش، و گونه نادر جبیر و جیرفتی را دربردارد. این منطقه از سال ۱۳۵۷ به عنوان منطقه حفاظت شده شناسایی شدهاست. خلیج نای بند دارای زیستگاه دریایی مرجانی و علفهای دریایی است.
وی بیان کرد: همچنین موضوع حقابه تالاب و جنگل نیز در نظر گرفته نشده و قطع و کاهش ورود آب شیرین موجب تاثیرات سوء بر جنگل حرا شده است.
قلینژاد ادامه داد: رسوبگذاری در تالاب نیز به دلیل تغییرات محیطی بویژه احداث جادهها و اسکلهها بدون توجه به فرایندهای رسوبگذاری موجب افزایش حجم رسوبگذاری در تالاب و خسارت به پوشش گیاهی حرا شده است.
وی در خصوص راهکار پیشگیری از خشک شدن جنگل حرای نایبند و احیا این اکوسیستم اظهارداشت: احیا تالابهای نایبند و پیشگیری از خشکیدگی جنگل حرا از اولویتهای مهم اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر در سال جاری است که اقدامهایی نیز در این خصوص آغاز شده است.
قلینژاد اظهار کرد: در این راستا مهمترین اقدامها شامل تعیین مسیر آبراهههای طبیعی و تامین حقابه زیست محیطی تالاب و جنگل حرا، لایروبی تالاب، کشت نهال حرا در محدوده تالابی، اصلاح جاده های موجود، پیشگیری از ورود فاضلاب ها به تالاب و جنگل حرا است که باید در این خصوص دستگاهها و ارگان های مرتبط همکاری و اعتبار مورد نیاز تامین شود.
وی یادآورشد: لایروبی تالابهای نایبند در سالهای اخیر آغاز شده و مطالعات تعیین مسیر آبراههها نیز در حال انجام بوده که در این زمینه باید مسیرهای مسدود شده نیز باید سریع بازگشتی شوند.
قلینژاد اظهار کرد: حیات جنگلهای حرا وابسته به آب شیرین است که در سالهای گذشته در توسعه صنعتی منطقه موضوع تاثیرات تغییر در اراضی بالادست بر تالابهای نایبند بررسی نشده است.
وی گفت: تالابها از اکوسیستمهای حساس و مهم بوده که کارکردهای مطلوبی برای محیط زیست و انسان ها بویژه ساکنان و جوامع محلی حاشیه تالاب ها دارند.
قلینژاد اظهارداشت: تالابها زیستگاه انواع گونههای جانوری و گیاهی بوده که در حفاظت از تنوع زیستی نقش مهمی دارند بنابراین حفاظت از تالاب ها بسیار ضروری است.
وی افزود: تالابهای پارک ملی نایبند نیز علاوه بر فواید و کارکردهای مطلوب، زیستگاه جنگل حرا بوده و رویشگاه وسیعی از حرا را در استان بوشهر بوجود آورده است که روند تغییرات در محدوده های تالاب های نایبند و جنگلهای حرا نشان دهنده کاهش وسعت تالابهای منطقه و کاهش سطح جنگلهای حرا در نایبند است.
پارک ملی دریایی نای بند در ۳۰۰ کیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر و انتهای این استان در بخش عسلویه قرار دارد و از غرب به شهر عسلویه، از شرق به شهرستان پارسیان، از شمال به روستاهای بخش عسلویه و از جنوب به خلیج زیبای فارس محدود می شود.
فاصله اندک رشته کوه های سر به فلک کشیده زاگرس و ساحل ماسه ای درخشان و زیبای خلیج نیلگون فارس، پوشش گیاهی سرسبز در جای جای منطقه، امتداد خشکی دماغه نایبند در خلیج فارس و بوجود آوردن خلیج نایبند، وجود درختان انبوه حرا در حاشیه خورهای بساتین و بیدخون، وجود صخره های مرتفع مناسب برای ماهی گیری، دره های عمیق با پوشش های رنگارنگ خاک های رسوبی که طی هزاران سال بوجود آمده اند و درختان کهن سال انجیر معابد در دماغه پارک نایبند به همراه هوایی مناسب و دلپذیر در ماه های اخیر منطقه عسلویه را به مکانی رویایی برای گردشگری تبدیل کرده است.
وجود تپه های مرجانی برای غواصی، تخم گذاری لاک پشتان دریایی، راه آب های میان جنگل های حرا که غرش موج های دریا در ساحل را به آرامشی کامل تبدیل می کند بر زیبایی طبیعت پارک ملی دریایی نای بند افزوده است.
آخرین دیدگاهها