ایسنا/خراسان رضوی پناهگاه حیات وحش حیدری نیشابور غنای خوبی دارد و محیط زیست از طریق فروش پروانه شکار به خصوص به خارجی‌ها درآمدهایی از آن کسب می‌کند که بنا بر قانون درصد زیادی از این عواید باید صرف آبادانی همان منطقه شود، اما ظاهرا این گونه نیست و نه تنها روستاهای همجوار این منطقه آن طور که باید و شاید عوایدی نصیبشان نمی‌شود بلکه ضررها و خسارت‌هایی هم بابت همجواری با این منطقه حفاظت شده متحمل می‌شوند چنان که به گفته عضو شورای اسلامی روستای نصیرآباد، مزارع روستا جولانگاه گرازهای وحشی و به گفته دهیار روستای بقیع شکار غیرمجاز در منطقه زیاد شده اما نیروی انسانی و تجهیزات برای حفاظت از منطقه بسیار کم است.
منطقه حفاظت شده حیدری در حدود ۷۰ کیلومتری شهر نیشابور واقع شده است و یکی از شکارگاه‌های شرق کشور ایران محسوب می‌شود. این منطقه به لحاظ گونه‌های جانوری و گیاهی از غنای خوبی برخوردار است و همواره مورد توجه شکارچیان داخلی و به خصوص شکارچیان خارجی بوده به طوری که برخی شکارچیان خارجی این منطقه را بهشت قوچ دنیا نام گذاشته‌اند و بنا بر گفته فعالان محیط زیستی، محیط زیست از طریق فروش پروانه شکار به شکارچیان خارجی مبالغ خوبی دریافت می‌کند و طبق قانون، درصد زیاد این منافع حاصل از فروش پروانه شکار باید به همان منطقه تخصیص یابد اما این فقط یک جانب قضیه است و جانب دیگر آن شاید درد دل‌های بی پایان روستاییان همجوار این منطقه باشد. روستاییانی که بنا بر آنچه در قانون آمده است باید بیشتر از هر جای دیگری از این غنای محیط زیستی و طبیعی بهره‌مند شوند تا این امر تشویقی باشد برای مردم جامعه محلی در جهت حفظ و صیانت محیط طبیعی، اما بنا بر گفته‌های آن‌ها، نه تنها عوایدی آن طور که باید و شاید، نصیب منطقه‌شان نمی‌شود بلکه گاها خسارات اقتصادی جبران ناپذیری را هم متحمل می‌شوند و این غنای طبیعی بیشتر به یک بلای طبیعی و یا شاید هم غیر طبیعی و اتفاقا به دلیل بی‌توجهی عامل انسانی برای مردم منطقه تبدیل شده است.
آخرین دیدگاه‌ها