افزایش خشونت علیه زنان همزمان با تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌

دبیر سیاست محیط‌ زیست در مرکز بررسی‌های استراتژیک نهاد ریاست جمهوری گفت: متاسفانه بسیاری در جهان نسبت به موضوع خطر تغییرات اقلیمی از منظر جنسیتی توجه ندارند. تغییرات اقلیمی برای کودکان و زنان خطرناک‌تر است.

محمد درویش در همایش نقش بانوان در گذر از تغییر اقلیم که در سالن همایش‌های دانشگاه پیام‌ نور کاشمر برگزار شد، اظهار کرد: بر خلاف گذشته اکنون از سوی مردم توجه خاصی به تغییرات اقلیمی می‎شود. باید دانست که تغییرات اقلیمی خطرات بیشتری را می‌تواند برای کودکان و زنان بیافریند. با این خطر باید به درستی و خردمندانه برخورد کرد.

درویش افزود: نه تنها هیچ دلیلی وجود ندارد که در برابر این خطر نتوانیم به درستی مقاومت کنیم بلکه تداوم فعالیت‌ها منجر به تغییر رفتار سازنده و پیش برنده می‌شود.

این فعال محیط زیست افزود: با وجود فشارها، سختی‌ها و دشواری‌هایی که زنان در زندگی دارند اما همچنان در جامعه از تنگناهای بیشتری رنج می‌برند و دچار تبعیض‌های جنسیتی فاحشی هستند. این تبعیض‌های جنسیتی به همراه برخی ویژگی‌های بدنی که وجود دارد موجب می‌شود تا نسبت به دشواری‌های اقلیمی، حوادث طبیعی و بلایایی که رخ می‌دهد، آسیب‌پذیرتر باشند.

درویش در ادامه اظهار کرد: تغییر اقلیم و برخی نابخردی‌ها در شمال غرب کشور موجب شده است تا بیستمین دریاچه بزرگ جهان به یک کفه نمکی تبدیل شود. مشکل تنها در خشک شدن این دریاچه نیست بلکه ابعاد اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، امنیتی و بعضأ جنسیتی پیدا کرده است.

این فعال محیط زیست با بیان این که اکنون شاهد افزایش بزهکاری‌ها در بسیاری از مناطق هستیم، گفت: بی‌توجهی به ملاحظات محیط‌ زیستی فقط خسارت را به محیط زیست وارد نمی‌کند بلکه خسارت آن به زیرساخت‌های یک زندگی پایدار وارد و در همه ابعاد این زیرساخت‌ها خدشه‌دار می‌شود.

وی در ادامه گفت: اخیرا توسط بخش توسعه سازمان ملل متحد گزارشی از ابعاد خطر تغییرات اقلیمی بر زنان و آسیب پذیری آنان منتشر شده است که براساس آن میزان آسیب‌پذیری زنان از فرآیند گرم شدن، طوفان‌های مهیب و فعل و انفعالاتی که منجر به حاصلخیزی خاک شده ۸۰ درصد بیشتر از مردان بوده است.

دبیر سیاست محیط‌زیست در مرکز بررسی‌های استراتژیک نهاد ریاست جمهوری افزود: اخیرأ براساس تحقیقی در استان بوشهر و جنوب فارس انجام شده که همزمان با تشدید خشکسالی‌ها، فرآیند گرم شدن، ناپدید شدن تالاب‌ها، افت سطح آب زیرزمینی با پدیده‌ای به نام تشدید خشونت علیه زنان روبه‌رو هستیم.

وی اظهار کرد: طی یک دهه اخیر گزارش‌های متعددی در استان‌های جنوبی کشور منتشر می‌شود که نشان می‌دهد همزمان با تشدید خشکی در مناطق جنوبی کشور میزان خشونت علیه زنان و طلاق در حال افزایش است.

درویش در ادامه گفت: تاکنون از این منظر به محیط‌ زیست توجه نشده است اما اگر بخواهیم در خصوص شادی، کیفیت زندگی صحبت کنیم فقط وضعیت درآمد نمی‌تواند معیار کافی از شادی و عیار آن باشد بلکه در کنار آن‌ها مولفه‌های دیگری وجود دارد که اگر به آن‌ها توجه نشود به‌شدت ضربه خواهیم دید.

وی یکی از مهم‌ترین این مولفه‌ها را محیط‌ زیست ذکر و اظهارکرد: در یک فرآیند جهانی تغییرات اقلیمی‌ گیر افتاده‌ایم و به تنهایی نمی‌توان این تغییرات را مهار کرد. از نیم قرن قبل تاکنون تعداد رخداد برف در منطقه به شدت کم شده است و این وضعیت به خاطر همان تغییرات اقلیمی است که نمی‌توان آن را انکار کرد.

درویش افزود: یک انسان خردمند و هوشمند باید تلاش کند تا با توجه به واقعیت‌های زیست بوم خود سبک زندگی را به نحوی تغییر دهد که ضمن رعایت استانداردها با آن شرایط کنار بیاید.

دبیر سیاست محیط زیست در مرکز بررسی‌های استراتژیک نهاد ریاست جمهوری در ادامه گفت: نقش دانشجویان و متخصصان حوزه‌های مرتبط به مدیریت زمین، جامعه‌شناسان، پزشکان، تشکل‌های مردم نهاد در این تغییر سبک زندگی بسیار مهم است.

وی در ادامه اظهار کرد: تغییرات اقلیمی با هیچ کسی شوخی ندارد و اگر بخواهیم مقاومت و لجبازی کنیم بدون شک سیلی سخت‌تری خواهیم خورد. همه ما در هر جایی که زندگی می‌کنیم باید بدانیم بدون تردید به رغم آن چه از جهان تصور می‌کنیم همه مسافران یک قایق هستیم که اگر برای مرمت این قایق آسیب دیده تلاش نکنیم همه غرق خواهیم شد.

درویش افزود: در همین راستا براساس توافقنامه پاریس تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد باید میزان گازهای گلخانه‌ای را تا قبل از سال ۲۰۵۰ به حدی پائین بیاورند که حداکثر افزایش دمای زمین از ۲ درجه سلسیوس بیشتر نشود.

وی گفت: در همین راستا کشور جمهوری اسلامی ایران تعهد داده است که ۴ درصد از انشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهد. هرچند تعهد داده بود که اگر تحریم‌های ظالمانه برداشته شود این رقم به ۱۲ درصد افزایش یابد که اینگونه نشد و تنها همان ۴ درصد کاهش خواهد یافت. باید با تلاش روش‌هایی را برای زندگی انتخاب کرد که کمترین وابستگی معیشتی را به منابع آب و خاک سرزمین داشته باشد.