ضربه‌ای سخت به فعالان محیط‌زیست
همکاری تشکل‌های محیط‌زیستی ایران با نهادهای بین‌المللی فعال در زمینه محیط‌زیست اما تنها چند ماه پس از پیروزی دولت حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری به بحرانی امنیتی تبدل شد. بازداشت کاووس سیدامامی، استاد جامعه شناسی و مدیرعامل مؤسسه «حیات وحش میراث پارسیان» و مرگ مشکوک او در زندان در بهمن ماه ضربه مهلکی بر بنیان اعتماد سست افکار عمومی بود. متهم کردن کاووس سید امامی به جاسوسی و طرح این پرسش که او چرا به فکر حفاظت از یوزپلنگ ایرانی افتاده بود نه ببر مازندران− گربه‌سانی که ۶۰ سال پیش منقرض شده است− فعالان محیط‌زیست را شوکه کرد.
«هر بلایی بر سر حوزه محیط زیست آمده طی چهار دهه گذشته بوده است. پیش از این مدت، بسیاری از شاخص‌های محیط زیستی کشور مثل آب در جایگاه مناسبی قرار داشت.» این حرف کسی است که از ابتدای ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی تا سال سوم دولت اول محمد خاتمی وزیر کشاورزی بود و اکنون معاون حسن روحانی و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست است.
عیسی کلانتری مهرماه امسال با بیان این سخنان از سیاست‌هایی که ایران را به “ورشکستگی آبی” کشانده به شدت انتقاد کرد و افزود این سیاست‌ها باعث شده “امروز یک تالاب و دریاچه زنده” در کشور وجود نداشته باشد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند در کنار طولانی شدن دوره‌های خشک‌سالی، سدسازی‌های بی‌رویه در جمهوری اسلامی، به خصوص در سه دهه گذشته عامل اصلی خشکی و نابودی بسیاری از دریاچه‌ها و تالاب‌ها است.
آخرین دیدگاهها