لایروبی راه نجات میانکاله است
یکی از کارشناسان محیط‌زیست هم در این رابطه معتقد است: نجات میانکاله نیازمند عزمی ملی و همگانی است و راهکار ساده‌ای نیست چراکه با مسدود شدن برخی از رودخانه‌هایی که در مسیر منتهی به تالاب قرار دارد و منجر به ورود آب شیرین به دریا و تالاب شده است، عملاً کار بسیار سخت می‌شود./ طی چند سال اخیر پسروی آب دریای خزر، بسته شدن راه رودخانه به دریا، کاهش بارش باران و نذورات آسمانی، کم‌آبی، آلودگی‌های زیست‌محیطی، کاهش حجم آب شیرین ورودی به داخل تالاب میانکاله و درنتیجه خشکسالی و تغییر اقلیم؛ همه و همه موجب شده است که شاهد خشکی تالاب میانکاله باشیم.
تالاب های کشور ویژگی های خاص و منحصر به فردی دارند، از یک سو شبیه دریاچه هستند در حالی که مشخصه های خشکی را هم دارند. موجب ارتقای سطح کیفی اکوسیستم‌هایمی شوند و به همین جهت مکان‌هایی برای تداوم حیات و ایجاد شادابی و طراوت ضروری هستند. از مشخصه‌های اصلی تالاب‌ها ماندگاری نسبی آب در آنهاست.
تالاب‌ها در کشور ما شرایط مناسبی ندارند. مدت هاست که خشک شدن تالاب ها بحث روز محیط زیستی شده است و گفته می شود که اکثر تالاب‌های داخلی در حال خشک شدن هستند. یکی از این تالاب هایی که با این مساله دست به گریبان است تالاب بین المللی میانکاله است که گفته می شود با کاهش ٢۰ درصدی آب تالاب مواجه است.
خشکی تالاب میانکاله در سالهای اخیر سیر نزولی داشته و از ۵ درصد به ۲۰ درصد در حال حاضر رسیده است هرچند که پسروی و خشکی تالاب ها در مواردی از سال در اکوسیستم طبیعی است با این وجود بسیاری از مردم و دوست داران محیط زیست از این موضوع نگران هستند و در تلاش برای اطلاع رسانی و راهکار برای این مساله هستند. از سال گذشته بود که خطر جدی خشکسالی در میانکالهقوت گرفت و با وجود اطلاع رسانی های فعالان محیط زیست، تا کنون راهکارهای مناسب و اقدامات عملی برای این مساله انجام نشده است. در حالی که با اجرا شدن طرح های پیشگیرانه، امکان جلوگیری از این پسرفت وجود دارد و به سرنوشت تلخی همچون سرنوشت دریاچه ارومیه دچار نمی شود. کافی است گذری کوتاه در میانکاله داشته باشیم تا شاهد خشک شدن بخشی از عرصه تالاب بین‌المللیباشیم.
کاهش 20 درصدی آب تالاب بین المللی میانکاله
طی چند سال اخیر پسروی آب دریای خزر، بسته شدن راه رودخانه به دریا، کاهش بارش باران و نذورات آسمانی، کم‌آبی، آلودگی‌های زیست‌محیطی، کاهش حجم آب شیرین ورودی به داخل تالاب میانکاله و درنتیجه خشکسالی و تغییر اقلیم؛ همه و همه موجب شده است که شاهد خشکی تالاب میانکاله باشیم.
مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان مازندران در این رابطه از کاهش ۲۰ درصدی آب تالاب میانکاله خبر داده است.
حسینعلی ابراهیمی در همایش زیست‌محیطی صیانت از جنگل‌ها و مراتع شمال آمل، اظهار کرد: اکثر تالاب‌های داخلی در حال خشک شدن هستند و ما با کاهش ٢۰ درصدی آب تالاب میانکاله مواجه بودیم.
علی محمد شاعری،نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی هم نجات تالاب بین‌المللی میانکاله را نیازمند همت همگانیدانست و افزود: لایروبی تالاب ازجمله راهکارهای مناسب برای احیای مجدد است که در دستور کار قرارگرفته و با تخصیص اعتبارات این کار عملی می‌شود. یک فعال زیست‌محیطی در مورد پسروی آب میانکاله گفت: پسروی آب میانکاله نسبت به دوره‌های گذشته زیاد هم نبوده و این‌یک سیکل طبیعی ناشی از پیش و پس رفتن آب دریای خزر و برخی عوامل دیگر است که باعث این مسئله می‌شود.
یکی از کارشناسان محیط‌زیست هم در این رابطه معتقد است: نجات میانکاله نیازمند عزمی ملی و همگانی است و راهکار ساده‌ای نیست چراکه با مسدود شدن برخی از رودخانه‌هایی که در مسیر منتهی به تالاب قرار دارد و منجر به ورود آب شیرین به دریا و تالاب شده است، عملاً کار بسیار سخت می‌شود.
مهدی کشاورزیان افزود: کم شدن حجم آب رودخانه‌ها، بسته شدن مسیر آب‌های منتهی به تالاب، افزایش پرورش آبزیان ازجمله مشکلاتی است که به این خشکی میانکاله دامن زده است و باید با هدایت مناسب آب رودخانه‌ها به تالاب و دریا، برای نجات میانکاله تلاش کرد.
وی افزود: وجود کانال‌های سد گلورد در منطقه یکی از راهکارهای پیشنهادی است تا حرکت نهایییکی از کانال‌ها به سمت تالاب باشد که باید در این بخش هم با همکاری آب منطقه‌ای وارد عمل شد.
آنچه در طبیعت از گذشته‌های دور تاکنون نشان داده شد؛ ترکیب آب‌شور و شیرین تالاب میانکاله مهم‌ترین راه‌حل حفظ زیستمندان این تالاب بین‌المللی است که تخم‌ریزی آبزیان و حیات پرندگان را در تالاب میانکاله تحقق می‌بخشد که اگر این ترکیب به هم بخورد، تالاب از بین می‌رود و به بخشی از دریا تبدیل می‌شود.
بر اساس آنچه کارشناسان عنوان کرده‌اند؛ اکنون با سد شدن و یا متوقف شدن ورود و انتقال بخشی از آب شیرین به تالاب، این اتفاق در حال رخ دادن است که اگر احیای سریع این تالاب در دستور کار قرار نگیرد، سرنوشتی همچون دریاچه ارومیه برای میانکاله رقم خواهد خورد.
میانکاله بخشی بکر در کنار ساحل دریای خزر در شمال کشور است که به دلیل بکر و طبیعی و دست‌نخورده بودن از اهمیت بالایی برخوردار است و باید با تمام توان و با استفاده از توان مدیران، فعالان زیست‌محیطی، مسئولان و مردم برای حفظ این سلامتی طبیعی تلاش کرد.
شبه‌جزیره میانکاله در ۱۲ کیلومتری ضلع شمالی شهرستان بهشهر با ۶۸ هزار و ۸۰۰ هکتار وسعت با دو زیستگاه آبی و خشکی که ۴۵ هزار هکتار پهنه آبی و ۲۳ هزار هکتار اراضی خشکی است که بر اساس آمارهای رسمی اینمنطقه دارای۲۳۰ گونه پرنده و ۱۸۰ گونه گیاه است و از سال ۱۳۴۸ ابتدا به منطقه حفاظت‌شده و سپس به پناهگاه حیات‌وحش میانکاله تحت مدیریت مناطق است.
آخرین دیدگاهها